تعیین الگوی مقاومت و اثر هم افزایی تلفیق چند آنتی بیوتیک بر روی هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از نمونه های بیوپسی اولسر معده در شرایط آزمایشگاهی

چکیده زمینه و هدف: یکی ازمهمترین دلایل عود و شکست درمان عفونت های هلیکوباکتریایی، ایجاد مقاومت در هلیکوباکتر پیلوری به آنتی بیوتیک ها است .با مصرف همزمان چند دارو که با هم اثر هم افزایی دارند می توان تا اندازه ای این مقاومت را مهار نمود. هدف ازاین مطالعه تعیین الگوی مقاومت و بررسی اثر هم افزایی تلفیق چند آنتی بیوتیک بر روی هلیکوباکتر پیلوری بود. روش بررسی: از 100 بیمار دارای اولسر معده مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) شهرستان آمل نمونه بیوپسی تهیه شد. بعد از جداسازی و شناسائی هلیکوباکترپیلوری تست آنتی بیوگرام با دیسک های متفاوت حاوی آنتی بیوتیک، ترکیب دو آنتی بیوتیک (مترونیدازول + کلاریترومایسین) و سه آنتی بیوتیک (مترونیدازول + کلاریترو مایسین + سیپرو فلوکسازین )انجام گرفت. یافته ها: در این مطالعه از 53(53٪) نمونه بیوپسی، هلیکوباکترپیلوری جدا و شناسائی شد که 49 مورد آن(5/92 ٪) مقاوم به مترونیدازول، 14مورد آن(26٪ (مقاوم به آموکسی سیلین،10 مورد آن (19٪ (مقاوم به کلاریترومایسین، 7مورد (13٪) مقاوم به تتراسایکلین، 13مورد (5/24٪) مقاوم به فورازولیدون و7 مورد (13٪) مقاوم به سیپروفلوکساسین بودند. در بررسی اثر هم افزایی جلوگیری از رشد دیسک های تلفیقی دو و سه تای نسبت به موثرترین آنتی بیوتیک قطر هاله تا 5 میلی متر افزایش دیده شد. نتیجه گیری: قطر هاله دیسک های تلفیقی دو آنتی بیوتیک و سه آنتی بیوتیک نسبت به قطر هاله عدم رشد هر آنتی بیوتیک به تنهایی بیشتر بود. واژه های کلیدی: هلیکوباکترپیلوری، مقاومت آنتی بیوتیکی، اثر هم افزایی